#include<cstdio> //1 można też tak  #include "cstdio"
#include<iostream    > //2
//linia pierwsza i druga to są dyrektywy preprocesora
//Preprocesor jest programem, dokonującym wstępnej obróbki kodu źródłowego
//dyrektywa preprocesora #include zapoznaje kompilator z nagłówkiem 
//odpowiedniej biblioteki i informuje procesor, że program używa procedur 
//z podanej biblioteki
/*definicja operacji wejścia i wyjścia znajduje się w bibliotece iostream   */

using namespace std; // 3
/* W linii 3 programu jest zawarta informacja dla kompilatora,  
że w programie będzie wykorzystywana przestrzeń nazw std("standardowa"). 
Oznacza to, że nazwy, które będą używane, zostały zdefiniowane w przestrzeni 
nazw std. Przestrzeń nazw nie jest jednak po prostu zbiorem nazw. Zawiera 
kod C++ określający znaczenie niektórych nazw, na przykład pewne definicje 
lub deklaracje (nazwy cout i cin też tam są zdefiniowane).
Użycie tej przestrzeni ułatwia dostęp do całej biblioteki standardu C++,
która jest w niej zadeklarowana  */

int main()
/*Każdy program napisany w C++ musi zawierać specjalną funkcję o 
nazwie main() */
{
   cout<<"to jest moj program\n"; //6
/*Strzałki << i >> oznaczają kierunek, w którym poruszają się dane.
operator << nazywamy operatorem wyjścia (lub operatorem wstawiania)
 a  cout jest identyfikatorem 
standardowego wyjścia,najczęściej powiązanym z ekranem 
Całosć linii (6) możemy nazwać strumieniem danych skierowanym na ekran
Napis z linii (6) jest stała tekstową - stringiem 
Predefiniowane strumienie cout i cin są obiektami
cin - to strumień wejściowy, strumień danych wejściowych przekazywanych do
 komputera
 cout - strumień wyjściowy - to strumień danych wyjściowych generowanych
  przez program  */
int a(5), b, c;
cout << "wartosc zmiennej a wynosi ";
cout << a;
cout << "\n";
//jest równoważne
cout << "wartosc zmiennej a wynosi " << a <<"\n"; 
//jest równoważne
cout << "wartosc zmiennej a wynosi "  
       << a <<"\n"; 
cout<<"a teraz zmienna   niezainicjowana b= " <<b<<"\n";
cout<<"a teraz zmienna   niezainicjowana c= " <<c<<endl;
double d(3.234);
cout<<" wartość zmiennej d " <<d<<endl;
cout<<" wartość po dzieleniu  "<<(d/a)<<endl<<"a teraz format"<<endl;
cout.setf(ios::fixed);
cout.setf(ios::showpoint);
cout.precision(2);
cout<<" wartość zmiennej d " <<d<<endl ;
cout<<" Wprowadzamy dane. Podaj dwie liczby całkowite,"
    << " po każdej wstaw spację lub enter \t" <<endl;
int k, l;
cin >> k>>l; 
cout<<" \t wartość  zmiennej k " <<k<<endl << " wartość zmiennej l " << l<<endl;
cout<<"Poniżej funkcja wypisująca ilosć zajmowanej pamięci przez zmienne typu";
cout<<sizeof(bool);
cin.ignore();
/* Instrukcja powyżej ignoruje znak ostatnio wprowadzony na standardowe wejście.
 W tym wypadku chodzi o zignorowanie znaku końca wiersza (enter), który użyliśmy 
 przy pisywaniu wartosci zmiennej. Znak ten nie został wpisany do zmiennej l
 i ciągle  tkwi w buforze klawiatury. Jeżeli nie pominiemy go instrukcją 
 cin.ignore(), zostanie wychwycony przez funkcję getchar(), przez co program 
 nie będzie czekał na naciśnięcie Enter na zakonczenie.
 Jeżeli w programie korzystamy ze strumienia wejściowego, to instrukcji
 cin.ignore(); zawsze będziemy używać przed wywołaniem funkcji getchar(). */
getchar();
/*funkcja getchar(), zdefiniowana w bibliotece cstdio
  wypisuje na ekran znak wpisany na klawiaturze aż do
 wciśnięcia klawisza enter. Fukcja ta przydaje się, kiedy nasz program
 uruchamiamy w środowisku Windows, ponieważ pozwala na zatrzymanie 
 okienka konsoli (nasze programy piszemy w trybie konsolowym (tekstowym))  */
   return 0;
/* instrukcja  return 0 informuje, że funkcja main kończy pracę z wartością 0.
Dla większości systemów operacyjnych jest to informacja,
 o pomyślnym zakończeniu programu */ 
}